Hoş Geldin 2018...

"Alışkanlık, anahtarı kaybolmuş bir kelepçedir."

Yeni yıl hepimiz için yeni kararlar demek. Aldığımız ama genellikle uygulamadığımız kararların yavaş yavaş yüke dönüşen tatlı telaşıyla başlıyoruz her yıla. Yılın ilk günlerinde,  aldığımız kararlara hevesle uyuyoruz, zaman geçmeye başladıkça yavaş yavaş önce üşeniyoruz ve erteliyoruz sonunda da onları tamamen unutup eski alışkanlıklarımıza geri dönüyoruz. 

Ben de her yıla kafasında çılgın projeler ve büyük hayallerle başlayanlardanım. Uygulayabiliyor muyum kararlarımı? Sadece kısa bir süre. Sonra alışkanlıklar giriyor devreye...

Tam da bu durumdayken uzun zamandır okumayı ertelediğim bir kitabı alıyorum elime yılın ilk gününde. Ahmet Şerif İzgören'in "Şu Hortumlu Dünyada Fil Yalnız Bir Hayvandır" isimli kitabı. 

Çocukluğumdan beri bir kitabı elime ilk kez aldığımda rastgele bir sayfasını açıp göz atma alışkanlığım var. Bu kez de öyle yapıyorum.

Amos Parrish'in "Alışkanlık, anahtarı kaybolmuş bir kelepçedir." cümlesini görüyorum önce. İlgiyle okumaya başlıyorum kitabı. Sanki yılın ilk günlerinde okuyalım diye yazılmış gibi…

Kitapta yer alan bir bölüm daha da çok ilgimi çekiyor yukarıdaki cümleden. “Kim olduğumuza dair” bölümün adı. Max Ehrmann’ın bir şiiri ile başlıyor. Yeni yıl kararlarımın tamamını değiştirmemi sağlayan bir şiir. Diyor ki;

“Gürültü ve karmaşanın ortasından sakince geç; sessizlikte büyük bir huzur olduğunu hatırlayarak… Mümkün olduğunca ama teslim olmaksızın herkesle iyi geçin. Doğru bildiğini sesini yükseltmeden ama açık seçik dile getir ve diğerlerine de kulak ver; ne kadar pırıltısız görünse de onların da bir hikâyesi vardır. Gürültücü ve saldırgan insanlardan uzak dur, çünkü onlar özüne sıkıntı verirler. Eğer kendini başkalarıyla kıyaslayıp durursan; ya mutsuz ya da kendini beğenmiş olursun. Çünkü her zaman senden daha iyi ya da daha kötü durumda birileri olacaktır. Planların kadar gerçekleştirdiklerinden de zevk al. Kariyerine ilgini hiç kaybetme; ne kadar basit olursa olsun, zamanın değişen kaderine karşı tek hazinendir. İşinde temkinli ol, dünya sahtekârlıklarla doludur. Fakat bu temkinliliğin, sahip olduğun meziyetleri kullanmana engel olmasın; çok insan yüksek idealleri için çırpınır ve hayat her yerde kahramanlıklarla doludur. Kendin ol. Özellikle sevmediğin halde seviyormuş gibi davranma. Aşka kırgın da olma; çünkü bütün hayal kırıklıklarına rağmen aşk çimenler gibi yeniden doğar hiç beklemezken. Yılların geçişine saygıyla boyun eğ ve asaletle terk et gençliğin heveslerini. Ruhunu güçlendir beklemediğin anda gelen talihsizliklere karşı seni koruması için. Ama bu karanlık hayallerle kendini üzme. Pek çok korku bitkinlik ve yalnızlıktan doğar. Kendine karşı nazik ol. Sen de bu evrenin çocuğusun en az ağaçlar ve yıldızlar kadar. Sen fark etsen de etmesen de evren olması gerektiği gibi hareketlerine devam ediyor zaten. Bu yüzden Tanrı’dan her ne alıyorsan onunla barış içinde ol. Çabaların ve emellerin ne olursa olsun, hayatın gürültülü karmaşasında barış ve huzuru kalbinden hiç eksik etme. Bütün basitlikleri, yıpratıcılığı ve hayal kırıklıkları ile bile dünya çok güzel. Neşeli ol. Mutlu olmak için çırpın. “

Max Ehrmann/ 1927

En basit hedefler uygulamakta en çok zorlandıklarımız sanırım. Bunu bir kez daha fark etsem de tekrar denemeye karar verdim. Umarım uygulayabilirim. İyi seneler…